Перевод: с английского на польский

с польского на английский

na prowadzeniu

  • 1 lead

    I 1. [liːd] pt, pp led, n (SPORT)
    prowadzenie nt; ( fig) przywództwo nt; (piece of information, clue) trop m; (in play, film) główna rola f; ( for dog) smycz f; ( ELEC) przewód m
    2. vt
    (walk in front, guide) prowadzić (poprowadzić perf); organization, activity kierować (pokierować perf) +instr; ( BRIT)

    to lead the orchestra — grać (zagrać perf) partię pierwszych skrzypiec (w orkiestrze)

    3. vi

    to lead the way — prowadzić, wskazywać drogę

    to lead sb astray — ( mislead) zwieść ( perf) kogoś; ( corrupt) sprowadzić ( perf) kogoś na manowce or złą drogę

    to lead sb to believe that — dawać (dać perf) komuś powody sądzić, że …

    to lead sb to do sth — sprawić ( perf), że ktoś coś zrobi

    Phrasal Verbs:
    II 1. [lɛd] n
    ( metal) ołów m; ( in pencil) grafit m
    2. cpd
    * * *
    I 1. [li:d] past tense, past participle - led; verb
    1) (to guide or direct or cause to go in a certain direction: Follow my car and I'll lead you to the motorway; She took the child by the hand and led him across the road; He was leading the horse into the stable; The sound of hammering led us to the garage; You led us to believe that we would be paid!) prowadzić, wieść
    2) (to go or carry to a particular place or along a particular course: A small path leads through the woods.) prowadzić, wieść
    3) ((with to) to cause or bring about a certain situation or state of affairs: The heavy rain led to serious floods.) (do)prowadzić (do)
    4) (to be first (in): An official car led the procession; He is still leading in the competition.) prowadzić
    5) (to live (a certain kind of life): She leads a pleasant existence on a Greek island.) prowadzić, wieść
    2. noun
    1) (the front place or position: He has taken over the lead in the race.) prowadzenie, kierownictwo
    2) (the state of being first: We have a lead over the rest of the world in this kind of research.) przewaga
    3) (the act of leading: We all followed his lead.) przykład
    4) (the amount by which one is ahead of others: He has a lead of twenty metres (over the man in second place).) przewaga
    5) (a leather strap or chain for leading a dog etc: All dogs must be kept on a lead.) smycz, postronek
    6) (a piece of information which will help to solve a mystery etc: The police have several leads concerning the identity of the thief.) poszlaka
    7) (a leading part in a play etc: Who plays the lead in that film?) główna rola
    •
    - leadership
    - lead on
    - lead up the garden path
    - lead up to
    - lead the way     II [led] noun
    1) (( also adjective) (of) an element, a soft, heavy, bluish-grey metal: lead pipes; Are these pipes made of lead or copper?) ołów
    2) (the part of a pencil that leaves a mark: The lead of my pencil has broken.) grafit
    •

    English-Polish dictionary > lead

См. также в других словарях:

  • zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… …   Słownik języka polskiego

  • Befehl (Eisenbahn) — Ein Befehl bei der Eisenbahn (Abkürzung: Bef) ist ein Auftrag an einen Zug, wenn eine situationsgerechte Signalisierung nicht möglich ist oder anderweitig vom Regelbetrieb abgewichen werden muss. In der Fahrdienstvorschrift ist genau festgelegt,… …   Deutsch Wikipedia

  • Fahrdienstvorschrift — Die Fahrdienstvorschrift ist das grundlegende Regelwerk für die Durchführung des Bahnbetriebes bei öffentlichen Eisenbahnen. Fahrdienst, früher auch als äußerer Betriebsdienst bezeichnet, beinhaltet alle Tätigkeiten, die direkt mit der Abwicklung …   Deutsch Wikipedia

  • Vorsichtsbefehl — Ein Befehl bei der Eisenbahn ist ein Auftrag an einen Zug, wenn eine situationsgerechte Signalisierung nicht möglich ist oder anderweitig vom Regelbetrieb abgewichen werden muss. In der Fahrdienstvorschrift ist genau festgelegt, in welchen Fällen …   Deutsch Wikipedia

  • konwersatorium — n VI; lm M. konwersatoriumria, D. konwersatoriumriów 1. «ćwiczenia seminaryjne na wyższych uczelniach polegające na prowadzeniu przez wykładowców rozmów ze słuchaczami na temat wykładanego przedmiotu» 2. «rozmównica w klasztorze» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

  • polifonia — ż I, DCMs. polifonianii, blm muz. «technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym prowadzeniu kilku samodzielnych i równorzędnych głosów wokalnych lub instrumentalnych» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • skrupulatny — skrupulatnyni, skrupulatnyniejszy 1. «zwracający uwagę na szczegóły, drobiazgowo dokładny, staranny; pedantyczny» Skrupulatny pracownik, badacz. Skrupulatny w prowadzeniu ksiąg buchalteryjnych, w rozliczeniach z kimś. 2. «wykonywany z drobiazgową …   Słownik języka polskiego

  • turniej — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «w średniowieczu: zawody rycerskie polegające na prowadzeniu indywidualnej lub grupowej walki, staczanej konno lub pieszo, według ściśle określonych przepisów, z zachowaniem specjalnego ceremoniału; odbywały się… …   Słownik języka polskiego

  • uciążliwy — uciążliwywi, uciążliwywszy 1. «wymagający fizycznego wysiłku, wytrzymałości; trudny do zniesienia, dający się we znaki, bardzo kogoś obciążający» Uciążliwa praca. Samochód uciążliwy w prowadzeniu. Mieć uciążliwe obowiązki. 2. «męczący,… …   Słownik języka polskiego

  • wytworność — ż V, DCMs. wytwornośćści, blm «elegancja, wyszukany smak, gust» Wytworność w obejściu, w prowadzeniu konwersacji. Przesadna, sztuczna wytworność …   Słownik języka polskiego

  • zręczność — ż V, DCMs. zręcznośćści, blm 1. «zdolność do sprawnego wykonywania określonych czynności, zwinność, sprawność fizyczna» Zręczność manualna. Żonglerska zręczność. Z kocią zręcznością wdrapał się na drzewo. 2. «umiejętność odpowiedniego… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»